امروز جمعه 07 اردیبهشت 1403 http://diskkamar.cloob24.com
0

یکی از بیماری های شایعی که مخصوصا در بین افراد بالاتر از 50 سال بیشتر مشاهده می شود گردن درد است که از عارضه های دیسک گردن است. این مشکل را می توان در بین دانشجویان نیز مشاهده کرد. ستون مهره های گردنی دارای 7 مهره می باشد و در بین مهره ها غضروفی که عمدتا  متشکل از آب می باشد و دیسک نام دارند قرار دارد. هفت قطعه استخوان موجود در ستون فقرات گردنی (مهره‌های گردن) به وسیله رباط‌ها و عضلات به یکدیگر متصل شده‌اند. گردن درد در هر جایی از بدن، از پشت گردن و پایین سر گرفته تا بالای شانه ها و کتف اتفاق می افتد. درد گردن تا قسمت بالای کمر یا بازوها قابل گسترش است. سردرد، خشکی، درد و التهاب گردن  از نشانه های رایج انواع گردن درد به حساب می آیند.

0

گرفتگی کمر از جمله اختلالاتی است که می‌تواند به‌صورت ناگهانی بروز پیدا کند و معمولا با درد شدید و ناتوان‌کننده‌ای همراه است. این اختلال اغلب به‌واسطه آسیب‌دیدگی‌های قبلی در ناحیه کمر بروز پیدا می‌کند. این مقاله را به ارائه توضیحاتی درباره این اختلال آزاردهنده اختصاص داده‌ایم. در بخشی از مقاله به معرفی راهکارهای درمان خانگی گرفتگی کمر و حرکات کششی مناسب برای بهبود آن پرداخته‌ایم. توضیحاتی هم درباره علت گرفتگی کمر و راه‌های پیشگیری از آن عنوان شده است.

0

هر انسانی در طول عمر خود حداقل چندین بار اسپاسم عضلانی را تجربه کرده است. گرفتگی عضلات کمر به گونه ای است که امکان انجام فعالیت های روزانه شما را با اشکال رو به رو می کند.درمان گرفتگی عضلات کمر در طب سنتی با چندین روش امتحان شده، تایید شده است. لذا بسیاری از راه حل های ساده می تواند این اسپاسم عضلانی را از بین ببرد و شما را از درد آن نجات دهد. گرفتگی عضلات کمر معمولاً در پی انجام کارها و ورزش های سنگین روی می دهد. البته دلایل گرفتگی عضلات کمر به این دو مورد ختم نمی شود. بلکه حرکات ناگهانی و یا اشتباه، کار زیاد در محیط کار یا منزل، طرز ایستادن یا نشستن غلط و… همگی در اسپاسم عضلانی تاثیر گذار می باشند.

0

دیسک ها بالشتک های لاستیکی هستند که بین استخوان های ستون مهره ها قرار داشته و دور تا دور نخاع را فرا گرفته اند. دیسک‌ها به وسیله پارگی لایه بیرونی دیسک به نام «آنولوس» یا جدا شدن صفحه انتهایی از بدنه استخوان‌های مهره که به مرکز ژل مانند (نوکلئوس پالپوزوس) اجازه تراوش به بیرون را می دهد، دچار فتق می‌شوند. این ژل می‌تواند بخش‌هایی از عصب را فشرده یا منقبض کند و باعث درد شود. نوکلئوس پالپوزوس بیرون زده، حاوی پروتئین های التهابی است که می‌توانند التهاب کافی برای تحت تاثیر قرار دادن عصب مجاور را ایجاد کرده و باعث چیزی شوند که معمولا به درد سیاتیک یا رادیکولوپاتی معروف است.

0

ستون مهره ای گردن دارای هفت مهره است. این مهره ها از سر پشتیبانی می کنند و آن را به شانه ها و بدن متصل می کنند و باعث حرکت سر به اطراف می شوند و همچنین از نخاع محافظت می کنند. کستگی در هر یک از این مهره های گردنی "شکستگی گردن " نامیده می شود. اکثر شکستگی ها و ناهنجاری ای ستون فقرات در قسمت گردن رخ می دهد، زیرا این قسمت متحرک ترین قسمت ستون فقرات است و آسیب پذیر تر است.

0

ستون فقرات نقش مهمی در حرکات بدن دارد و سلامتی آن به منظور انجام فعالیت های روزمره انسان بسیار حائز اهمیت است به همین دلیل در این مقاله می خواهیم شما را با دلایل و انواع انحراف ستون فقرات آشنا نماییم.اسکولیوز به انحنای جانبی ستون فقرات نسبت به خط عمودی و مستقیم آن گفته می‌شود. اگر از پهلو به ستون فقرات نگاه کنیم، باید در قسمت فوقانی کمر دارای قوس خفیف (به سمت پشت) باشد و در قسمت تحتانی کمر نیز باید اندکی قوس کمری (انحنا به سمت شکم) داشته باشد.

0

پارگی دیسک کمر یعنی چه؟

پارگی دیسک کمر، مربوط به مشکل مخزن لاستیکی (دیسک) بین استخوان های فقرات (مهره ها) است که به دسته ستون فقرات شما بستگی دارد. دیسک ستون فقرات مانند ژله است، با هسته ای نرمتر. گاهی اوقات، به عنوان دیسک تضعیف شده یا دیسک شکسته هم نامیده می شود.

پارگی دیسک ممکن است اعصاب نزدیک را تحریک کند و در نتیجه درد، بی حسی یا ضعف در یک دست یا پا، ایجاد شود. از سوی دیگر، در بسیاری از افراد، علائم ناشی از دیسک فتق وجود ندارد. اکثر افراد مبتلا به دیسک فتق (پارگی دیسک)، نیازی به جراحی برای اصلاح مشکل خود دارند.

عواملی که خطر ابتلا به دیسک فتق و پارگی دیسک کمر را افزایش می دهند عبارتند از:

وزن: وزن بیش از حد بدن باعث ایجاد استرس اضافی در دیسک های پشتی شما می شود.

شغل: افرادی که مشاغل سخت را دارند، خطر ابتلا به مشکلات کمر نیز در آن ها مشاهده می شود. بلند شدن، تکان دادن،فشار دادن، خم شدن به سمت جلو و چرخاندن نیز ممکن است خطر ابتلا به دیسک فتق را افزایش دهد.

علائم درمان پارگی دیسک کمر

گاهی اوقات ممکن است با وجود پارگی دیسک کمر، علائم زیادی مشاهده نشود. با این حال، اگر فشرده سازی عصبی یا تحریک ناشی از پارگی دیسک وجود داشته باشد، علائم زیر ممکن است مشاهده شود:

درد موضعی
درد و یا سوزش در عصب
ضعف عضلانی
عدم توانایی در حرکت

علل پارگی دیسک کمر

پارگی دیسک می تواند در هر نقطه از ستون فقرات ایجاد شود؛ اما بیشتر در ستون فقرات کمری (پایین تر) ایجاد می شوند، اگرچه در قسمتی از ناحیه گردن نیز یک محل مشترک برای پارگی دیسک، وجود دارد.دیسک ها، نرم هستند، اما قوی بوده و از بافتی همبند ساخته شده اند و به عنوان کمک کننده های جذبی در مقابل فشار بر روی گردن و پشت، عمل می کنند.بدتر شدن دیسک ها می تواند باعث تشکیل ترک های کوچک در دیواره بیرونی شود و فشار ناشی از مهره های اطراف، می تواند منجر به ایجاد مایع در هسته دیسک و به نوعی پری در ستون فقرات شود.به طور معمول، پارگی نیز ممکن است ناشی از آسیب ناگهانی، مانند سقوط اتومبیل باشد. افرادی که دارای مشاغل سخت و طولانی مدت بوده و به طور منظم اجسام سنگین بلند می کنند، نیز مستعد پارگی دیسک هستند.

برخی عناصر هم ممکن است سبب تحریک و در نتیجه پارگی دیسک شوند،از جمله:

آسیب ناگهانی، تروما یا حادثه، مانند آنچه که ممکن است در یک تصادف اتومبیل رخ دهد، ورزش سنگین، سقوط سخت یا ضربه به پشت با حرکات مکرر، حرکات نامناسب یا بلند کردن اجسام سنگین، رانندگی طولانی، چاقی یا اضافه وزن، عدم تمرین یا فعالیت های منظم، سوء تغذیه، سیگار کشیدن و استفاده بیش از حد الکل، جنسیت (مردان بین 30 تا 50 سال به شدت مستعد ابتلا به دیسک های فتق دردناک هستند، تاریخچه خانوادگی، ژنتیک و ناهنجاری های ستون فقرات مادرزادی.

آیا پارگی دیسک کمر ترمیم می شود؟

همه افراد از طریق مراقبت شخصی، مراقبت حرفه ای و درمان های پیشرفته، قادر به ایجاد راه حل های مناسب و رفع و ترمیم دیسک های آسیب دیده و سایر مشکلات دردناکی هستند که که در ستون فقرات ایجاد می شود. اگر در معرض علائم پارگی دیسک هستید، حتما با کلینیک دکتر محمودی تماس بگیرید. او قادر خواهد بود علت درد و بهترین درمان های ممکن را تعیین کند.هنگام تشخیص پارگی دیسک، ارائه کننده مراقبت های بهداشتی شما، احتمالا یک امتحان فیزیکی را انجام می دهد و ممکن است برای تایید و تشخیص، ازاشعه ایکس، سی تی اسکن یا MRI استفاده کند.

گزینه های درمان محافظه کارانه می تواند شامل داروهای بدون نسخه، داروهای تجویزی، فیزیوتراپی و تغییر سبک زندگی باشد.برخی از بیماران ممکن است نیاز بیشتری به درمان های محافظه کارانه برای تسکین علائم خود داشته باشند؛ به عنوان یک جایگزین امن و موثر برای عمل جراحی، روش های سرپایی برای ترمیم و درمان پارگی دیسک، استفاده می شود.

ورزش درمانی
با آماده سازی بدن به روش های استراتژیک، پزشکان فیزیوتراپی، اغلب می توانند میزان درد و التهاب بیمار را به میزان زیادی کاهش دهند.

فیزیوتراپی

علاوه بر این، فیزیوتراپی می تواند عضلاتی را که از ستون فقرات پشتیبانی می کنند، تقویت کند. پس از درمان جراحی هدفمند، بسیاری ازپارگی های دیسک،خودبخود برطرف می شود.

دارو
داروهای ضد التهابی و تسکین دهنده درد می تواند از ناراحتی مربوط به پارگی دیسک، جلوگیری کنند، به این ترتیب بیماران می توانند راحت تربهبود یابند. همچنین، استفاده از تزریق های موضعی، تکنولوژی فرا صوت و حتی تحریک الکتریکی برای به حداکثر رساندن تاثیر این داروها، متداول است.

درمان های گرمایشی و خنک کننده
با گرم کردن و خنک کردن بدن به روش های استراتژیک قادر به تنظیم گردش خون و روند طبیعی بهبود بدن هستید.

اصلاح شیوه زندگی: با استفاده از وسایلی (مانند کفش های ارتوپدی مناسب)، اجتناب از قرار گیری در موقعیت های سخت و تنظیمات جزئی دیگر، می توانید علائم پارگی دیسک را به شدت کاهش دهید.

درمان پارگی دیسک کمر با لیزر

درمان از طریق لیزر بسیار مفید است و میزان خطرپذیری آن کم است. در واقع، استفاده از لیزر، برای برخی از بیماری ها و مناطق خاصی از بدن بسیار مفید هستند. به عنوان مثال، در عمل جراحی لیپومنیکسل، جراحی که بافت غیرطبیعی و بی خطر را با فشار دادن یا کشیدن بر نخاع از بین می برد، لیزر یک ابزار بسیار ارزشمند است. به عبارت دیگر، جراحی لیزری، سبب کاهش خونریزی و زخم می شود. پزشکانی که از عمل جراحی لیپوساکشن نخاعی حمایت می کنند، مزیت آن را کارایی، تاثیر بیشتر و درمانی ملایم تر، عنوان می کنند.

حقیقت این است که در اکثر موارد، می توان از جراحی ستون فقرات به صورت کم تهاجمی یا MISS، استفاده کرد که پیشرفته ترین روش همان PLDD است.

0

تخریب دیسک مهره‌های ستون فقرات
تخریب دیسک بین مهره های ستون فقرات در واقع یک بیماری نیست، بلکه یک روند طبیعی است که با افزایش سن رخ می دهد.دیسک ها اجزایی نرم هستند و در فاصله بین مهره های ستون فقرات قرار دارند.این دیسک ها به عنوان ضربه گیر ستون فقرات عمل می کنند و باعث می شوند ستون فقرات خم شود و بچرخد.تخریب دیسک ها می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در دیسک های کمر و گردن بروز می کند.

تغییرات و تخریب دیسک ها باعث بروز مشکلات زیر می شود:

- درد گردن و پشت

- استئوآرتریت؛ از بین رفتن غضروف مفاصل

- فتق دیسک؛ برآمدگی و بیرون زدن و یا پارگی دیسک بین مهره ها

- تنگ شدن کانال نخاع: مجرایی در ستون فقرات که نخاع درون آن قرار دارد.

این مشکلات باعث وارد آمدن فشار روی نخاع و اعصاب می شوند. در نتیجه باعث بروز درد می گردد و عملکرد اعصاب را تحت تأثیر قرار می دهد.

با افزایش سن، دیسک های بین مهره های ستون فقرات از بین می روند.

علل تخریب دیسک ها عبارتند از:

- کاهش مایعات در دیسک ها: این حالت، توانایی دیسک را به عنوان ضربه گیر کم می کند و انعطاف پذیری آن را کاهش می دهد. کاهش مایعات هم چنین باعث نازک شدن دیسک می شود و فاصله بین مهره ها را کم می کند.محل بروز درد بستگی به محل دیسک تخریب شده دارد، مثلا تخریب دیسک گردن باعث بروز درد در ناحیه گردن و دست می شود. در حالیکه تخریب دیسک کمر باعث بروز درد در قسمت پشت، کمر، باسن و یا پاها می شود
- پارگی یا ترک خوردگی کوچک در لایه بیرونی دیسک (کپسول دیسک): ماده ژله ای داخل دیسک در اثر پارگی یا ترک خوردن کپسول دیسک، بیرون می زند و باعث برآمدگی، سوراخ شدن و یا تکه تکه شدن دیسک می شود.این مشکلات بیشتر در افرادی که سیگار می کشند و یا کارهای بدنی سنگین (مثل بلند کردن مکرر اجسام سنگین) انجام می دهند، دیده می شود.افراد چاق نیز بیشتر دچار تخریب دیسک بین مهره ای می شوند.

یک آسیب ناگهانی (مثل افتادن از بلندی) که باعث فتق دیسک می شود، می تواند روند تخریب دیسک را نیز شروع کند.

هنگامی که با تخریب دیسک، فضای بین مهره ها کمتر می شود، بالشتک بین آن ها کمتر شده و ثبات و استواری ستون فقرات کاهی می یابد. در این حالت، یک برآمدگی استخوانی به نام خار استخوانی تشکیل می شود.

خارهای استخوانی روی ریشه اعصاب ستون فقرات یا نخاع فشار وارد می کنند و باعث بروز درد و عملکرد نامناسب اعصاب می شوند.

تخریب دیسک بین مهره ای باعث درد پشت و گردن می شود، البته این درد در افراد مختلف فرق می کند. بسیاری از افراد دردی ندارند، در حالی که برخی افراد با همان میزان تخریب دیسک، درد شدیدی دارند.محل بروز درد بستگی به محل دیسک تخریب شده دارد، مثلا تخریب دیسک گردن باعث بروز درد در ناحیه گردن و دست می شود. در حالیکه تخریب دیسک کمر باعث بروز درد در قسمت پشت، کمر، باسن و یا پاها می شود.این درد اغلب با حرکت بدنی مثل خم شدن و یا چرخیدن کمر یا گردن، بدتر می شود.

این درد می تواند بعد از یک حادثه بزرگ (مثل تصادف رانندگی)، یک حادثه کوچک (مثل افتادن از یک ارتفاع کم) و یا یک حرکت عادی (مثل خم شدن برای بلند کردن جسمی از روی زمین) شروع شود.

همچنین می تواند به تدریج و بدون علت مشخص شروع شود و با گذشت زمان بدتر گردد.

تشخیص

پزشک می تواند با بررسی وضعیت سلامتی فرد و معاینه بدنی، تخریب دیسک بین مهره ای را تشخیص دهد.پزشک درباره علائم، آسیب ها، بیماری ها، درمان های قبلی پزشکی، عادات زندگی و فعالیت های شما که باعث درد گردن، دست ها، کمر، پشت، باسن و یا پاها می شود، از شما سوالاتی می پرسد.

در طی معاینه بدنی، پزشک کارهای زیر را انجام می دهد:

- ناحیه مورد نظر را از نظر میزان حرکت و دردی که در اثر حرکت ایجاد می شود، بررسی می کند.

- نواحی درد و هر گونه تغییرات مربوط به اعصاب را جستجو می کند مثل بی حسی، گزگز، احساس ضعف در ناحیه مورد نظر و یا تغییر رفلکس ها.

فیزیوتراپی و ورزش برای تقویت و کشش کمر و پشت اغلب توصیه می شود و در برخی موارد عمل جراحی برای دیسک خراب شده مورد نیاز است
- سایر مشکلات را بررسی می کند، مثل شکستگی، تومور و عفونت.

اگر معاینه بدنی، هیچ علامتی از یک مشکل جدی را نشان نداد، پزشک از آزمایشات تصویربرداری مثل اشعه ایکس استفاده می کند.

درمان

برای کاهش درد، کیسه یخ و یا کیسه آب گرم روی محل مورد نظر قرار دهید (هر کدام بهتر بود) و از داروهای مسکن مثل استامینوفن و بروفن استفاده کنید.اگر نیاز به داروهای مسکن قوی تری داشتید، باید پزشک برای شما بنویسد.

اگر تخریب دیسک باعث بروز مشکلات دیگری مانند استئوآرتریت، فتق دیسک و یا تنگی کانال نخاع شود، درمان ها بیشتری مورد نیاز است.

فیزیوتراپی و ورزش برای تقویت و کشش کمر و پشت اغلب توصیه می شود و در برخی موارد عمل جراحی مورد نیاز است.

در طی این عمل جراحی، دیسک تخریب شده از بدن خارج می شود.

به ندرت، یک دیسک مصنوعی به جای دیسک برداشته شده، در بدن کار گذاشته می شود.

0

آناتومی ستون فقرات و سیستم عصبی محیطی
طناب نخاعی امتدادی از سیستم عصبی مرکزی (‏CNS‏) است که شامل مغز و نخاع می باشد. طناب نخاعی در پایین ساقه ‏مغز، در منطقه ای به نام بصل النخاع آغاز می شود، و در کمر به تدریج باریک می شود و مخروط انتهایی (‏Conus ‎medullaris‏) را ایجاد کرده و در آن نقطه به پایان می رسد. ‏‏
از لحاظ کالبد شناسی، طناب نخاعی از راس بالاترین استخوان گردن یا به عبارتی اولین مهره ی گردن به نام مهره ‏C1‎، امتداد ‏یافته و تقریبا تا سطح بالاترین مهره کمری به نام مهره ی ‏L1‎‏ می رسد. مهره ی ‏L1‎‏ بالاترین استخوان کمر بوده و درست در ‏زیر قفسه سینه قرار دارد. طول طناب نخاعی حدود 18 اینچ (45 سانتی متر) است و شکل نسبتا استوانه ای دارد. بخش های ‏سرویکال (گردنی) و لومبار (کمری) دو منطقه برجسته طناب نخاعی را ایجاد کرده اند. یک بافت همبند به نام فیلوم ترمینال ‏یا رشته ی انتهایی از راس مخروط انتهایی شروع شده و تا لگن ادامه می یابد.

در انتهای طناب نخاعی (یعنی مخروط انتهایی)، ناحیه “دم اسب” قرار دارد؛ این ناحیه مجموعه ای از عصب هایی است که ‏نامش از کلمه لاتین “‏cauda equina‎‏“، به معنای دم اسب برگرفته شده است (آناتومیست ها یا کالبد شناسان اولیه فکر ‏می کردند که مجموعه ی این اعصاب شبیه دم اسب است).‏
‏مایع مغزی نخاعی (‏CSF‏) طناب نخاعی را احاطه می کند، که آن هم توسط سه لایه محافظ به نام مننژ یا پرده های مغزی ‏‏(سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه) محافظت می شود.
‏نخاع در داخل ستون فقرات، که از 33 استخوان به نام مهره‏‎ ‎‏ ساخته شده است، قرار دارد. پنج مهره به هم متصل شده و ‏استخوان ساکروم یا خاجی (بخشی از لگن) را تشکیل می دهند، و چهار مهره کوچک به هم متصل شده و استخوان دنبالچه ‏را به وجود می آورند.‏

ستون فقرات (بدون در نظر گرفتن دنبالچه) به چهار بخش تقسیم شده است:

‏◾ مهره های گردنی یا سرویکال (از 7 مهره تشکیل شده اند که در گردن قرار دارند)
‏◾ مهره های سینه ای یا توراسیک (از 12 مهره تشکیل شده اند که در پشت قرار دارند و متصل به قفسه سینه می باشند)
‏◾ مهره های کمری یا لومبار (از 5 مهره تشکیل شده اند که در کمر قرار گرفته اند)
‏◾ مهره های دنبالچه ای یا کوکسیژیال (از 5 مهره تشکیل شده اند که در لگن قرار گرفته اند)‏
‏‏بین جسم های مهره ای، دیسک هایی قرار دارند که به عنوان ساختار حمایتی برای ستون فقرات عمل می کنند. در واقع ‏مهره ها، به وسیله دیسک های بین مهره ای از یکدیگر جدا می شوند و فقط بین مهره های ‏C1‎‏ و ‏C2‎‏ دیسک وجود ندارد. ‏این دیسک های بیضی شکل یک لایه پوشاننده خارجی سخت به نام آنولوس یا حلقه دارند که بخش نرم تری به نام هسته ی ‏مرکزی (یا هسته پولپی) را احاطه کرده اند. این دیسک ها به عنوان کمک فنر برای استخوان های ستون فقرات عمل کرده و ‏ضربات وارده به ستون فقرات را خنثی می‌کنند. رباط های متصل به مهره ها نیز نقش ساختارهای حمایت کننده را دارند.
‏31 جفت عصب و ریشه ی نخاعی از نخاع منشعب می شوند. هشت جفت عصب گردنی (به نام ‏C1 – C8‎‏) در هر سطح مهره ‏ای، از طناب نخاعی در ناحیه گردن خارج می شوند. در هر جفت، یکی از عصب ها از سمت راست خارج می شود، و دیگری از ‏سمت چپ. اولین ریشه عصبی گردن بالاتر از مهره ‏C1‎‏ خارج می شود. دومین ریشه عصبی گردن بین مهره های ‏C1 – C2‎‏ ‏خارج می شود، و ریشه های باقی مانده با همین ترتیب از مهره های تحتانی خارج می شوند. ریشه عصبی مهره ‏C8‎‏ بین مهره ‏های ‏C7‎‏ و ‏T1‎‏ (مهره ی توراسیک یا سینه ای) خارج می شود.‏
‏‏12 جفت عصب توراسیک (‏T1- T12‎‏) وجود دارد. ریشه عصبی ‏T1‎‏ بین مهره های ‏T1‎‏ و ‏T2‎‏ خارج می شود. پنج جفت ‏عصب کمری (‏L1 -L5‎‏) وجود دارد. ریشه عصبی ‏L1‎‏ بین مهره های ‏L1‎‏ و ‏L2‎‏ خارج می شود. پنج جفت عصب خاجی یا ‏ساکرال (‏S1 – S5‎‏) وجود دارد. ریشه عصبی ‏S1‎‏ بین مهره های ‏S1‎‏ و ‏S2‎‏ خارج می شود. یک جفت عصب کوکسیژیال یا ‏دنبالچه ای (‏Co1‎‏) در ناحیه دنبالچه به هم می رسند.‏
‏از طریق دستگاه عصبی محیطی (‏PNS‏)، ایمپالس های عصبی در طول طناب نخاعی، به سوی مغز یا از سوی مغز به یک ‏محل خاص در بدن حرکت می کنند. ‏PNS‏ سیستم پیچیده ای از عصب هاست که از ریشه های عصبی نخاعی منشعب می ‏شود. این اعصاب خارج از کانال نخاعی به سمت اندام های فوقانی (بازوها، دست ها و انگشتان)، عضلات تنه، اندام های تحتانی ‏‏(ساق پاها، پاها و انگشتان پا) و ارگان های بدن حرکت می کنند.‏
‏هر گونه وقفه و اختلالی در عملکرد طناب نخاعی، به دلیل بیماری یا آسیب دیدگی در یک سطح خاص، ممکن است به از بین ‏رفتن حس و عملکرد حرکتی، پایین تر از آن سطح، منجر شود. بسته به شدت بیماری یا آسیب دیدگی، از بین رفتن عملکرد ‏ممکن است دائمی باشد.‏